Het grote dierenbos.

Er was eens………..

Dit verhaal gaat over onze woongemeenschap en is een beetje gelinkt aan de bij ons allemaal bekende FABELTJESKRANT, een van 1968 tot 1989 op televisie uitgezonden poppenserie waarin verteld werd over het wel en wee van de bewoners van het grote dierenbos.

Het verhaal wordt verteld door Gerrit de Postduif.

Tijdens mijn vlucht kwam ik over een woongemeenschap gelegen in het natuurgebied de Stippelberg, beter bekend als Landgoed Nederheide.

Ik zag dat deze woongemeenschap bestaat uit ongeveer 200 personen van allerlei pluimage die verblijven in zo’n 120 chalets op een fantastisch chaletpark, midden in de natuur.

Het chaletpark is verdeeld over 3 gebieden: Beverdam, Vossenhol en Dassenburcht.

Deze ongeveer 200 personen heb ik voor het gemak dan ook de Bevers, Vossen en Dassen genoemd.

Het overgrote deel van deze “dieren” is inmiddels gepensioneerd en heeft er een vaak zwaar werkzaam bestaan opzitten van meestal een kleine 50 jaar. Het wordt wel eens vergeten, maar deze “dieren” hebben ervoor gezorgd dat Nederland zo welvarend is geworden.

Dat houdt dus ook in dat de meeste bevers, vossen en dassen hier zitten te genieten van hun “oude dag”, althans dat zou de bedoeling moeten zijn. De realiteit laat vaak iets anders zien.

Natuurlijk hebben deze “dieren” tijd genoeg, geen verplichtingen meer dus een zorgeloos leven, zou je denken. Vaak is het toch anders.

Het kan zijn dat de leeftijd wat gebreken met zich meebrengt, minder goed ter been zijn, minder zicht of gehoor hebben, lastig! Maar het vervelendste is dat we last krijgen van elkaar en op elkaar gaan zitten letten!

Het is bekend dat zowel de bevers, de vossen als de dassen hele sociale dieren zijn, en ook onderling goed met elkaar overweg kunnen. In het grote dierenbos respecteren ze elkaar, laten elkaar in hun waarde en helpen ze elkaar waar mogelijk.

Zo zou het hier in onze woongemeenschap ook moeten zijn.

Respecteer gewoon de leefregels opgesteld door de directie (meneer de uil en juffrouw ooievaar) en heb respect voor onze hardwerkende parkbeheerder (Bor de wolf) en maak het vooral elkaar niet moeilijk, maar help elkaar waar mogelijk.

Gerrit.